Αστικού τύπου σπίτια στη Μεσσηνία
Τα αστικά σπίτια της Μεσσηνίας παρουσιάζουν μικρούς εξώστες με χαρακτηριστικά καμπύλα μεταλλικά φουρούσα, διακοσμημένα με γεωμετρικά και φυτικά θέματα. Οι εξώστες είναι μικρών διαστάσεων, πλάτους έως 1 μ., και εδράζονται σε μεταλικά καμπύλα φουρούσια, διατεταγμένα ανά 60-80 εκ. Είναι κεντρικά τοποθετημένοι στις προσόψεις και αποτελούν προέκταση της κεντρικής σάλας προς τον εξωτερικό χώρο.
Αντιπροσωπευτικό στοιχείο της περιοχής, είναι επίσης η ιδιότυπη απόληξη της στέγης με τέσσερις ή πέντε επάλληλες σειρές κεραμίδια. Οι ακροκέραμοι τοποθετούνται με κλίση 45° προς τα άνω, σχηματίζοντας χαρακτηριστικές απολήξεις. Οι εξωτερικές όψεις παρουσιάζουν κατά κανόνα συμμετρική οργάνωση με μεγάλα ανοίγματα, συνήθως τοξωτά στο ισόγειο και ευθύγραμμα στον όροφο. Η διαμόρφωση των όψεων υπαινίσσεται μια προσπάθεια μεταφοράς προτύπων της ενετικής παράδοσης στην περιοχή, και ενσωμάτωσή τους στους τοπικούς τρόπους δόμησης.
(1) Μεταλλικά φουρούσια εξώστη
(2) Επίχρισμα ωμοπλινθοδομής (ασβεστοκονίαμα)
(3) Διαμόρφωση γωνίας με αγκωνάρια
(4) Δόμηση με εναλλάξ σειρές λίθων - πλίνθων
(5) Απόληξη στέγης με επάλληλες στειρές κεραμιδιών
(6) Ακροκέραμοι,(7) Μεταλλικός ελκυστήρας
Το Πλατύ Μεσσηνίας
Το δομημένο περιβάλλον του μικρού οικισμού στο Πλατύ, παρουσιάζει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά στοιχεία τα οποία εντάσσονται στην ευρύτερη αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου. Ωστόσο, εξαιτίας της εγγύτητας του με το ρέμα Μαυροζούμενα, παρουσιάζονται σημαντικές οικοδομικές διαφοροποιήσεις σε σύγκριση με τη γύρω περιοχή.
Η αφθονία της συγκεκριμένης περιοχής σε αργιλώδη γη, συνεπάγεται ότι η κύρια διαθέσιμη πρώτη ύλη ήταν το κοκκινόχωμα, και όχι η πέτρα. Στο Πλατύ λοιπόν, διακρίνεται η προσπάθεια μεταφοράς των μορφολογικών προτύπων της ευρύτερης περιοχής της Μεσσηνίας με τη χρήση μιας νέας υλικότητας: της ωμού πλίνθου.
Οι τοίχοι από ωμόπλινθους ήταν πάντοτε επιχρισμένοι ώστε να προστατεύονται από τα καιρικά φαινόμενα, εδράζονταν σε λίθινη βάση χαμηλού ύψους για να βρίσκονται σε άμεση επαφή με το έδαφος και ανάμεσα στους αρμούς τους παρεμβάλλονταν κεραμικά. Έτσι, στον τόπο αυτό διαμορφώθηκαν κτίρια που μοιάζουν με αυτά των διπλανών οικισμών, αλλά παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις στις ποιότητες και τις λεπτομέρειες τους.
Γ. Λάββας, Δ. Φιλιππίδης, Ελληνική παραδοσιακή αρχιτεκτονική, Τόμος 4, Πελοπόννησος Α’
-
Γεωργίου Μ., Θεσσαλονίκη, Μάρτιος 2024 (επίσκεψη Αύγουστος 2023)