Αυλόθυρες στα Αρφαρά Μεσσηνίας

Στα Αρφαρά Μεσσηνίας παρουσιάζεται μια εσωστρέφεια στο δομημένο περιβάλλον, με την παρουσία κλειστών αυλών, οριοθετημένων από παχείς, ψηλούς μαντρότοιχους. Λόγω του συνεχούς συστήματος δόμησης, οι προσόψεις των σπιτιών προς τον δρόμο καθώς και οι αυλόθυρες, είναι τα στοιχεία της κατασκευής που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη μορφολογική και κατασκευαστική επιμέλεια.

Κατά μήκος των μαντρότοιχων, διαμορφώνονται ισχυρές αυλόθυρες, με λαμπαδιά από λαξευμένη λιθοδομή και με καλοδομημένα τοξωτα υπέρθυρα, που πατούν σε λαξευμένες βάσεις. Διέθεταν μεγάλες ξύλινα θυρόφυλλα, συνήθως καρφωτά -σε ειδικές περιπτώσεις συναντώνταν ταμπλαδωτά, όπως αυτό που εικονίζεται παρακάτω, σήμερα όμως σχεδόν όλα έχουν αντικατασταθεί από άτεχνες μεταλλικές εξώπορτες. Το τμήμα της στέψης των αυλόθυρων είναι στις περισσότερες περιπτώσεις κατεστραμμένο - βαριά επισκευασμένο, αλλά σε ορισμένες διακρίνονται υπολείμματα τοξωτής διαμόρφωσης.

Χαρακτηριστικές διαμορφώσεις αυλόθυρων στα Αρφαρά Μεσσηνίας.

Οι λίθινες αυλόθυρες είναι πολύ καλοδομημένες, πιθανότατα αποτελούν έργα έμπειρων ντόπιων (λαγκαδινών) μαστόρων, και η δόμηση τους προσομοιάζει τις αντίστοιχες κατασκευές των ηπειρωτών μαστόρων.

Γ. Λάββας, Δ. Φιλιππίδης, Ελληνική παραδοσιακή αρχιτεκτονική, Τόμος 4, Πελοπόννησος Α’

-

Μ. Γεωργίου , Θεσσαλονίκη, Μάρτιος 2024 (επίσκεψη Αύγουστος 2023)